من عاشق زبان فارسي ام

امروز خبری خواندم مبنی بر ارائه طرح حذف زبان انگیلیسی از برنامه آموزشی مدارس توسط نمایندگان محترم! مجلس شورای اسلامی، که دو نکته را به من یادآور شد:

• هدف مجلس چیست؟ قانون گذاری یا دخالت در کار قوه ی اجراییه؟ ما نمایندگان را انتخاب میکنیم تا درباره ی کلیات قوانین و چارچوب ها صدای ما باشند و برعملکرد دولت نظارت کنند یا آن ها را انتخاب می کنیم تا به رئیس جمهور (که از قضا خودمون انتخاب کردیم) بگویند خوب دیگه امروز صلاح هست جلسه هیات دولت بذاری یا نذاری (کم کم با این اوضاع به اینجاها هم می رسیم). عملکرد اخیر مجلس نشان می دهد که گویا ما مردم ایران خوب مطالباتم را از نمایندگان نخواسته ایم که آن ها احساس کرده اند کار که نداریم انجام بدیم بریم بدون مشورت با دولت ساختارشو تغییر بدیم وزارت خانه تصویب کنیم، برنامه های وزارت خانه ها را براشون بازنگری کنیم ببینیم چیکار باید بکنند؟ و هزاران کار دیگری که در شرح وظایفشان نیست! شاید زیاد هم یک طرفه به قاضی نرویم، دولت منتخب ما هم وظایفش را به درستی انجام نمی دهد و قوه ی قضاییه هم از آن بدتر. یک خاطره از سازمان بازرسی کل کشور دارم که وظیفه اش نظارت بر مفاسد دولت است! یک روز نماینده محترم این سازمان در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی سوالی درباره ی نظام تحلیل اطلاعات بازار کار داشت و دنبال صحبت با من بود و من آن هفته جلسات زیادی داشتم و نمیتوانستم در اتاقم باشم. وقتی وارد اتاق آن فرد شدم تا سوالش را جواب دهم خیلی جدی از من پرسید علت عدم حضورم چیست و آیا مرخصی می گیرم و…. در آن لحظه ناخوآگاه خنده ام گرفت و گفتم ببخشید فکر کردم به اتاق بازرسی آمده ام نه منابع انسانی وزارت کار! خلاصه مثل اینکه کسی بنا ندارد کار خودش را انجام دهد و هرکس در حال دخالت در کار دیگریست و برای ما شهروندان هم مهم نیست چه اتفاقی میوفتد دفعه بعد میرویم همچنان رای میدهیم به همان نماینده مجلس برای اینکه واممان را درست کرد نه اینکه آیا کارش را انجام داد یا خیر؟ جالب است بدانید یکی از ستون های نظام های حاکمیتی موفق دنیا مطالبه گری درست شهروندان از انجام یا عدم انجام وظایف محوله آن نهاد است.
• هدف زبان چیست؟ مگر نه اینکه بشر مهارت های زبانی را ایجاد کرد تا بتواند ارتباط موثر برقرار کند؟ آیا ما به غیر از ایجاد ارتباط موثر هدف دیگری از زبان داریم؟ خوب حالا با چه کسی می خواهیم ارتباط موثر برقرار کنیم تعیین می کند که از کدام زبان استفاده نماییم. ارتباط موثر به چه معناست؟ اینکه بفهمیم دیگران چگونه می اندیشند و به آن ها بگوییم ما چگونه می اندیشیم. تغییرات سریع وسایل ارتباطی و اینترنت در سال های اخیر نوع این ارتباط را متحول کرده است. در دنیای کنونی دیگر برای ارتباط موثر حضوری انسان ها را نمیبینیم. بلکه کتاب مینویسیم، مقاله مینویسیم، مطلب در اینساتاگرام و ….میگذاریم. من در این سر دنیا هرچی سیستم آموزشی و رفتار پدر و مادرها را نگاه می کنم تماما سعی بر این دارند تا زبان های بیشتری را به کودکانشان آموزش دهند تا آن ها قادر باشند دسترسی بیشتری به دانش، ارتباط و زیبایی های فرهنگ های دیگر داشته باشند. کشور من تنها جاییست که نمایندگان محترم آن فکر می کنند دانستن زبان ضرورتی برای کودکان سرزمینم ندارد! من عاشق زبان فارسی هستم و تنها راهی که می توانم آن را با دیگران در میان بگذارم این است که زبان آنان را بدانم.

شاید قبل از بیان یا انجام هرکاری به هدف آن بهتر بیاندیشیم.