پوشش دهندگی مرزی نقشی مهم و تاثیر گذار در سازمان ها و مهم تر از آنها در سطح دولت است که در کشور ما مغفول است. پژوهش های زیادی درباره سازمان هایی مانند جنرال الکتریک، ناسا، دارپا (بزرگترین و مهمترین مرکز تحقیقاتی دنیا) و … نشان می دهد یکی از عوامل مهم در موفقیت این سازمان ها توانایی آنها در ترغیب اعضای سازمان به ایفای نقش پوشش دهندگی مرزی و یا برقراری ارتباطی بین مرزهای سازمانی و بین حوزه های کاری متفاوت است. پوشش دهندگان مرزی مثل بازیکنان آزاد سازمان هستند که توانایی فردی آنها در برقراری ارتباط با گروه های مختلف، شبکه سازی و خلق ارتباطات جدید، اتصال افراد به یکدیگر و سنتز ذهنی، بسیار بالاست. از این رو این افراد که به نوعی یک مکانیزم نرم در سازمان محسوب می شوند فرصت های بی نظیری را برای سازمان ها خلق می کنند که علاوه بر تسهیل فعالیت های سازمان، منجر به خلق نوآوری ها و برطرف شدن موانع پنهان سازمان خواهد شد.