ژاکت آبی؛ ژاکتی نو برای جامعه‌ای بهتر
موسسۀ آکیومن، در کنار موسساتی نظیر آشوکا، شواب، و …، از جمله نهادهایی هستند که طی سه دهۀ اخیر کوشیده‌اند فراتر از پارادایم‌های سنتی، دریچۀ جدیدی پیش روی جامعه در مبارزه با معضلات اجتماعی-اقتصادی-سیاسی بگشایند. این دریچۀ جدید، فراهم نمودن یک بستر حاصلخیز توسط این موسسات، بمنظور رشد نوآوری‌های گرس‌روتِ پایین به بالا، توسط کارآفرینانی پراکنده در سرتاسر جامعه، و سپس کمک به یادگیری و رشد سریع آنها بوده است.
پیش از عید، موسسۀ حامیان فردا، به مدیریت دوست عزیزم میثم هاشم خانی، دست به حرکت ارزشمندی زد و کتاب «ژاکت آبی» نوشتۀ خانم «ژاکلین نوگراتز» موسس آکیومن را ترجمه و به بازار روانه نمود. ژاکلین نوگراتز، زنی آمریکایی است که جایگاه شغلی قابل اعتنای خود در بانک «چیس منهتن» آمریکا را رها، و به آفریقا مهاجرت می‌کند. او در ۲۵ سال زندگی در کشورهای آفریقایی، یک دغدغه دارد: «اجرای پروژه‌های فقرزُدایی پایدار». او در ربع قرن سکونت خود در آفریقا، پروژه‌های فقرزُدایی با ۴ رویکرد خیریه‌های سنتی، شرکت‌های دارای مسئولیت اجتماعی، کارآفرینان اجتماعی، و نیز کسب‌وکارهای پایین هرم (BOP) را به دقت رصد کرده و نهایتا صندوق کارآفرینی اجتماعی «آکیومن» را تاسیس می‌کند که با ترکیب ۴ رویکرد فوق، نسخه‌ای نوآورانه برای تلفیق «فقرزُدایی پایدار» با «کسب‌وکار سودآور» ارائه می‌دهد.
نشریۀ فوربز دربارۀ این کتاب نوشته است: «هر مدیر حرفه‌ای که دغدغۀ اثربخشی اجتماعی دارد، باید این کتاب را بخواند». همچنین فرید زکریای مشهور (سردبیر نیوزویک) اینگونه از کتاب ژاکت آبی تقدیر می‌نماید: «این کتاب، سرگذشت شگفت‌انگیز و درس‌آموز بانویی پراراده و خلاق را به تصویر کشیده که هم مغز خواننده را درگیر می‌کند و هم قلب او را». ژاکلین نوگراتز، از طرف نشریۀ فارین پالیسی در لیست ۱۰۰ متفکر برتر جهان قرار گرفته است.
امیدوارم در شرایطی که دولت، حل معضلات اجتماعی-اقتصادی-سیاسی را صرفا در سندنویسی و پخش پول، و بخش بزرگی از دلسوزان ایرانی نیز صرفا درون پارادایم‌های سنتی (نظیر خیریه‌ها) جستجو می‌کنند، ترویج کتاب‌هایی نظیر این کتاب، یا کتاب‌های دیگری نظیر «بانک تهیدستانِ» محمد یونس (موسس بانک گرامین و مبدع وام خرد)، بتواند به شکل‌گیری گفتمان و موجودیت جدیدی در کشور تحت عنوان «نوآوری و کارآفرینی اجتماعی» منجر شود.
درباره این مطلب دیدگاهی بنویسید...